Een ikoon is een afbeelding van Christus, de Moeder Gods, heiligen of hoogfeesten. Deze behoren tot de oosters-orthodoxe, de oriëntaals-orthodoxe kerk en de oosters-katholieke kerken.

Ikonen zijn meestal geschilderd op een houten paneel. Bij het schilderen dient rekening gehouden te worden met bepaalde regels. Deze regels zijn vervat in de schildersboeken (de zg. canon) en hebben de bedoeling voor zuiverheid en uniformiteit te zorgen en niet af te wijken van de leerstellingen van de kerk.

Het schilderen van ikonen is voor de orthodoxe kerk een werk waarvoor Gods zegen gevraagd wordt. Het gaat in de regel gepaard met gebed en vasten. Een ikoon wordt in principe niet gesigneerd, omdat men ervan uitgaat dat het Gods hand is die het schilderen begeleidde; de Grieken signeren hun ikonen wel. Ikonen zijn vooral ontstaan in landen waar het christendom in de vorm van oosterse-orthodoxie de godsdienst is, zoals Griekenland, Rusland, de Balkanlanden, Oost-Europa en ook Egypte en Ethiopië.